เจริญขวัญ ศรีพันธ์ชาติ

โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยขอนแก่น ฝ่ายการศึกษาพิเศษ (ศูนย์วิจัยออทิสติก)

บทคัดย่อ

บทความนี้เป็นบทความที่เกี่ยวข้องกับการส่งเสริมให้เด็กออทิสติกได้ฝึกกิจวัตรประจำวัน ที่ผู้ปกครอง ครู ผู้ดูแล สามารถนำไปใช้กับเด็กออทิสติก โดยผู้แต่งได้ศึกษาจากเอกสารตำรา ต่างๆจากผู้เชี่ยวชาญด้านการศึกษาพิเศษและด้านปฐมวัยทำให้ สามารถนำแนวทางที่ศึกษามาพัฒนาและส่งเสริมกิจวัตรประจำวันของเด็กออทิสติก โดยได้ศึกษาพัฒนาการแต่ละขั้นของช่วงอายุเพื่อจะได้ฝึกเด็กออทิสติกได้อย่างมีความสุขการได้ทราบและเรียนรู้พัฒนาการแต่ละขั้นนั้นทำให้มีแรงบันดาลใจในการฝึกและเห็นพัฒนาการการฝึกกิจวัตรประจำวันของลูกออทิสติกได้อย่างชัดเจนซึ่งกิจกรรมพื้นฐานที่ฝึกได้แก่การรับประทานอาหาร การอาบน้ำ การแต่งกาย การขับถ่ายปัสาสวะ ละการขับถ่ายอุจจาระ ซึ่งเป็นกิจกรรมพื้นฐานของการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันเพื่อให้เด็กออทิสติกสามารถช่วยเหลือตัวเองให้มากที่สุดโดยไม่เป็นภาระของผู้อื่น

Abstract

This article is about encouraging children with autism to practice routines that parents, teachers, caregivers can apply to children with autism. The author has studied from textbook documents. from specialists in special education and early childhood Able to apply the methods studied to develop and promote the daily routines of children with autism. By studying the development of each age range in order to train autistic children with happiness of autistic children clearly in which the basic activities that are practiced are eating, bathing, dressing, urinating and defecation This is the basic activity of everyday activities so that autistic children can help themselves as much as possible without burdening others.

คำสำคัญ

เด็กออทิสติก, กิจวัตรประจำวัน

Keywords

autistic children, daily routines

เอกสารอ้างอิง

เอกสารอ้างอิง
กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2546. พิมพ์ครั้งที่1. กรุงเทพฯ :
โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2548). คู่มือการดูแลเด็กออทิสติกแบบบูรณาการ เล่ม 2 กิจกรรมการฝึกเด็ก
ออทิสติก. พิมพ์ครั้งที่ 3. เชียงใหม่ : หจก.สมพรการพิมพ์.
เจริญขวัญ มูลน้อย. (2557). การศึกษาผลการใช้ชุดฝึกกิจวัตรประจำวันของนักเรียนที่มีภาวะออทิสซึมด้วยหลักการ วิเคราะห์งาน : โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยขอนแก่น

เจริญขวัญ ศรีพันธ์ชาติและคณะ. (2564). หลักสูตรการพัฒนาทักษะการช่วยเหลือตนเองในการปฏิบัติกิจวัตรประจำวัน สำหรับนักเรียนที่มีภาวะออทิซึมสเปกตรัม ในระดับอนุบาลศึกษา : สถาบันวิจัยและบริการออทิซึม มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
จันทร์เพ็ญ สุภาผล. (2548). การศึกษาพฤติกรรมทางสังคมของเด็กปฐมวัยที่ได้ฟังนิทานประกอบดนตรีและนิทานประกอบภาพควบคู่กับกิจกรรมส่งเสริมพฤติกรรมช่วยเหลือตนเอง. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร. ณัฐวรดา มณีรัตน์. (2550) .การอบรมเลี้ยงดูเด็กปฐมวัย. พิมพ์ครั้งที่1. กรุงเทพฯ : คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
นิติธร ปิลวาสน์. (2556). การพึ่งพาตนเอง (Independent). นครศรีธรรมราช: สำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 2. พินิต วัณโณ. (2536). เทคนิคการผลิตสื่อการสอน. กรุงเทพฯ : คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. เริงลักษณ์ มหาวินิจฉัยมนตรี. (2517). การใช้ภาพในการสอนคำศัพท์ภาษาไทยในโรงเรียนชนบทชั้นประถมศึกษาตอนต้น. วิทยานิพนธ์, ค.ม. : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. ภาวิณี พวงผกา. (2542). ผลการใช้กระดานชุดต่อภาพเพื่อลดพฤติกรรมก้าวร้าวของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนวัดนาวง จังหวัดปทุมธานี. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. สุรางค์ โค้วตระกูล. (2548). จิตวิทยาการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่6. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย,Edition. สมพร หวานเสร็จ. (2552). การพัฒนาศักยภาพบุคคลออทิสติกโดยใช้สื่อสนับสนุนการเรียนรู้ผ่านการมอง. ขอนแก่น: โรงพิมพ์คลังนานาธรรม. สมโภชน์ เอี่ยมสุภาษิต. (2549). ทฤษฎีและการปรับพฤติกรรม. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. หน่วยศึกษานิเทศก์. (2536). คู่มือนิเทศการศึกษา กรมสามัญศึกษา. อุมาพร ตรังสมบัติ. (2545). ช่วยลูกออทิสติกคู่มือสำหรับพ่อแม่ผู้ไม่ยอมแพ้. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร ซันต้าการพิมพ์. Gesell, Avnold L. (1942). Infant and Child in the Culture of Today. New York: Harper & Brothers Publishers. Wittich, W.A. and C.F. Schuller. (1957). Audio – Visual Materials. 2ad. New York : Harper and Brothers Publisher.